zaterdag 16 april 2011

10 april: tweede trainingsdag

Op zondagmorgen 10 april tekenden Dirk, Ruth, Lucia en Dominic weer present voor de tweede gezamenlijke looptraining. Dit keer was de 'place to be': Mol Metropol!
Nog vlug even wat extra koolhydraten binnenwerken en de spieren losgooien:

Daarna werd het startschot gegeven voor een heerlijke loop langs de Molse "Odette T. Reservoir" (voor de niet-kenners, in navolging van de "Jacqueline Onassis Reservoir" in Central Park), bijgestaan door het fietsersduo Evelyne en Katrien.


 




Iedereen had er een goede loopafstand en looptijd op zitten!

Nog even nastretchen.


Een voorbijganger vroeg wie die "tomaat" in het gras was ...
Zoals bij het skiën hoort er ook hier een "après-run" bij:

De hongerige magen werden deze keer gespijsd door de overheerlijke keuken van Odette!

En als kers (of framboos) op de (chocolade)taart: dessert van de alomgeprezen dessertenmaker Ruth!

En dan tijd voor het serieuze werk: beslissen over de aankoop van snoepjes en rozeplantjes voor de sponsoring, want daar doen we het toch ook voor. Het telwerk lieten we aan de chef financiën uit de bankwereld over, Anneleen:

Iedereen ging content terug naar huis!

zondag 3 april 2011

3 april: de eerste trainingsdag

De lopers van het Rozerood-team zijn alvast begonnen met hun training, maar om ons team organisatorisch, sponsormatig, sportief en culinair in topvorm te krijgen, hielden we vandaag onze eerste gezamenlijke looptraining, met achteraf een dinerke en druk overleggend over ons sponsorplan.

Om je te laten mee genieten, tonen we hier enkele foto’s:







Ruben toonde het loopparcours aan lopers Dirk en Ruth, terwijl ook Lucia en Dominic arriveerden.



Om de supportersclub in topvorm te krijgen, kochten Lucia en Dominic bij de inschrijvingen van de 20km alvast een supporterspetje!

Vóór de training …

De lopers werden aangemoedigd door Ruben en Lotte. We leerden Lotte om “Allez, Rozerood!” te scanderen. Zij merkte echter op: “Rozerood was er niet!” ’t Zijn toch ook altijd dezelfden die er tussenuit proberen te muizen …

Intussen zaten Leen, Anneleen en Katrien ook niet stil en toonden ze zich als echte vrouwen die twee dingen tegelijk kunnen doen: koken en het sponsorplan uitdenken.
Na de training en de verkwikkende douche konden de lopers dan ook hun vermoeide (of bij sommigen: vuile) benen onder tafel schuiven.

… Ná de training



Terwijl sommige teamleden zich nog bogen over het sponsorplan …


… waren anderen verdiept in een andere tak van de sport: De Ronde van Vlaanderen!

Villa Rozerood???

‚Kurt is zestien, hij heeft beenderkanker en vecht tegen zijn ziekte. De ziekte kost Kurts gezin handenvol geld en het is al vier jaar geleden dat ze zich nog een vakantie hebben kunnen veroorloven.‛

‚Jan is zeven, gehandicapt en rolstoelafhankelijk. Hij heeft zoveel verzorging nodig dat hij in een instelling verblijft. In de vakantie gaat hij een paar weken naar huis. Na de verlofperiode zou hij zo graag eens terugkeren en vertellen over de vakantie aan zee die hij met zijn ouders en zijn broer heeft gehad.‛

‚Marieke is elf. Haar kleine broer is geboren met een zeldzame stofwisselingsziekte. Natuurlijk ziet ze haar broertje graag. En toch is het ook wel moeilijk, want bijna alle aandacht gaat naar hem. Zoveel dingen kunnen niet omwille van broer, nooit is er eens iets dat kan ‚dankzij‛ broer.‛

De gezinnen rond Kurt, Jan, Marieke, en vele andere gezinnen die de zorg dragen voor een zwaar ziek of ernstig gehandicapt kind, botsen vandaag op een hiaat in het zorgaanbod. Ze hebben weinig tot geen mogelijkheid om met hun gezin op vakantie te gaan wegens gebrek aan passende infrastructuur, te duur of te moeilijk om zorg georganiseerd te krijgen. Nochtans legt de voortdurende zorg een zware last op zowel de ouders als de broers en zussen en andere mantelzorgverleners. In geval van een crisis is hospitalisatie vaak de enige oplossing, hoewel dat medisch gezien niet altijd nodig is. Een dergelijke hospitalisatie kan ouders het gevoel geven dat ze tekortschieten en kan zo hun draagkracht verder aantasten. Even rust inbouwen of op adem komen, wat opvang vinden of gewoon begeleid vakantie kunnen nemen, in een niet gemedicaliseerde en toch op zorg gerichte omgeving, is een manier om die druk wat te verlichten…

Villa Rozerood wil zo’n omgeving zijn, een omgeving waar gezinnen een aangepaste infrastructuur én een geïndividualiseerde zorgondersteuning vinden, zowel voor hun zieke als gezonde kind(eren) als voor henzelf.
Villa Rozerood is een “Huis voor Respijtzorg”, tot vandaag een ontbrekende schakel in het zorgaanbod voor zwaar zieke kinderen in ons land. Het kind wordt er - tijdelijk of in crisissituatie - als “gast” verwelkomd in een aangenaam en aangepast kader, met garantie op continuïteit in verzorging en behandeling door tussenkomst van een gespecialiseerd medisch en paramedisch kinderteam en in overleg met de behandelende arts(en).
Villa Rozerood is een zorghotel dat een volledige hotelfunctie aanbiedt voor respijt-, opvang- en/of vakantieverblijf, voor zowel de zwaar zieke kinderen als voor hun ouders, broers en zussen en/of andere mantelzorgverleners die nood hebben aan een rustpauze.
Villa Rozerood is een “bijna-thuis–huis”, waar de infrastructuur en de inrichting van tuin en omgeving erop gericht is het verblijf zo aangenaam mogelijk te maken. Het wordt een huis vol leven, spel en ontspanning, aangepast aan het levensritme van het zieke kind en zijn omgeving.
Villa Rozerood wil de expertise, die ze zal uitbouwen rond de ondersteuning en de verlichting van de zorgsituatie van ernstig zieke en/of gehandicapte kinderen en hun ouders, de schaduwkinderen (broers en zussen die vaak letterlijk “in de schaduw” staan van hun zieke broer of zus), andere familieleden en mantelzorgers, ter beschikking stellen aan artsen, verplegers, mantelzorgverleners en zorgverleners in opleiding.

Alle informatie vind je op:
http://www.villarozerood.be/